De bouw van de Nijmeegse stadswallen begon in de 13e eeuw. De eerste wallen waren van aarde, later kwamen muren en torens van baksteen. De Kronenburgertoren stamt uit 1425. Hier werd het kruit bewaard. De toren is 30 meter hoog en kent twee weergangen.
Hoogte
De toren is zo hoog omdat hij een belangrijk onderdeel was van de tweede Middeleeuwse stadsmuur. Hier maakte de muur een hoek naar het oosten. De kruittoren was dus oorspronkelijk een hoektoren. Later werd de ommuring van de stad naar het zuiden uitgebreid in de richting van het verderop gelegen rondeel de Roomse Voet. Daardoor verschoof de functie van hoektoren naar muurtoren.
Imposante muurtoren
Het is vreemd dat de kruittoren de Late Middeleeuwen heeft overleefd. Door de introductie van het kanon in de 15e eeuw waren hoge torens in de stadsmuur niet meer populair. Bij een beschieting konden ze namelijk makkelijk instorten. Daarom zijn bijna alle hoge muurtorens in die tijd afgebroken. Nu is de toren zonder enige twijfel de meest imposante muurtoren in ons land.
Vestingstad
Nijmegen was tot ver in de 19e eeuw een vestingstad, omsloten door 6 kilometer stadsmuur en ruim 25 torens en versterkte poorten. Binnen die muren zaten 25.000 inwoners opgepropt in 2.400 woningen. Maar de stad mocht van het ministerie van oorlog niet buiten de muren uitbreiden. De stadsmuren werden daarom ervaren als een beklemming.
Landschapspark
In 1874 trad de nieuwe Vestingwet in werking. Eindelijk konden de zo gehate stadsmuren worden afgebroken. Twee jaar later begon men grote delen van de stadsmuur te slopen. Met succes werd gepleit voor het behoud van een deel van de muur rond de monumentale Korenburgertoren. Aan de voet van de toren werd de stadsgracht omgevormd tot een sierlijk slingerende vijver.