De geallieerden wilden de Tweede Wereldoorlog zo snel mogelijk beëindigen, maar het lukte hen niet de bruggen bij Arnhem te veroveren. Door het krachtige en tactische Duitse verzet slaagde slechts een klein deel erin om de Rijnbrug te bereiken.
Bruggen van Arnhem
De Engelsen en de Polen probeerden in 1944 de bruggen van Arnhem te veroveren. Wie de bruggen in handen had, had een vrije doorgang naar de rest van het land. De geallieerden wilden de Tweede Wereldoorlog zo snel mogelijk beëindigen met zo min mogelijk slachtoffers. Daarom moesten de luchtlandingseenheden de bruggen veroveren en behouden zodat de troepen over land, via midden Nederland, naar Duitsland konden oprukken. Op papier was het een goed plan, in de praktijk viel de uitvoering echter zwaar tegen en moesten de soldaten geëvacueerd worden.
Terugtocht
Uiteindelijk werden er zo’n 2100 manschappen van het noorden naar het zuiden van de Rijn geëvacueerd. Maar niet iedereen bereikte de overkant. De gewonden, het medisch personeel en de geestelijken bleven achter en werden gevangen genomen. Sommigen probeerden zwemmend de overkant te bereiken maar velen verdronken door uitputting. De terugtocht van de Britse Airborne divisie werd een zwarte bladzijde in de bevrijding van Nederland.
Oosterbeek
Rond de kerk van Oosterbeek heeft zich 8 dagen lang een ware veldslag afgespeeld. In september 1944 was de kerk voor de Geallieerden een van de laatste steunpunten voordat ze zich terugtrokken over de Rijn. In de oude pastorie naast de kerk lagen 250 gewonde soldaten. Mevrouw Kate ter Horst probeerde hen al die tijd zo goed mogelijk te verzorgen. Haar Britse patiënten gaven haar liefkozend de bijnaam ’the Angel of Arnhem’. Market Garden mislukte. Arnhem was een brug te ver. De kerk in Oosterbeek bleef totaal verwoest achter. Na een grondige restauratie werd de kerk in 1949 weer in gebruik genomen. Britse en Poolse oorlogsveteranen en hun families zijn sindsdien vaste bezoekers.
“
