Het verhaal van de bevrijding van Apeldoorn begint in de nacht van 16 op 17 april 1945. Toen slopen Albert van de Scheur en Gijs Numan over het sluisje naar de Canadese bevrijders en wisten te voorkomen dat de stad onder Canadees vuur kwam te liggen. Apeldoorn ontsnapte aan een hevige artilleriebeschieting vóór de beslissende aanval over het Apeldoorns kanaal.
Canadese opmars
Op vrijdag 13 april kwam de Canadese opmars voor Apeldoorn tot stilstand. De Broeksbrug over het Apeldoornse Kanaal werd door de Duitsers opgeblazen. De poging om de Deventer brug te veroveren mislukte. De Canadezen dachten dat de stad hardnekkig zou worden verdedigd door de Duitsers. De commandant van de Binnenlandse Strijdkrachten in Apeldoorn Gijs Numan, was op de hoogte van de geplande Canadese aanval bij de Deventerbrug. Deze zou vooraf worden gegaan door een artilleriebeschieting. Men moest deze brug onbeschadigd veroveren. De Duitsers die de brug moesten opblazen gaven zich evenwel over aan de Binnenlandse Strijdkrachten.
De bevrijding
In de nacht van 16 april stak Gijs Numan met een gids het kanaal over om zich daar bij de Canadezen te melden. Hun commandant geloofde niet dat de Duitsers waren weggetrokken. De geplande artilleriebeschieting zou doorgaan. Gijs Numan bood aan om de gevangen Duitsers op te halen. Na hen verhoord te hebben besloten de Canadezen Apeldoorn niet te beschieten maar een nachtaanval uit te voeren. De brug en omgeving werden daarop zonder tegenstand bezet. Om ongeveer 9.00 uur kwamen de eerste troepen aan bij Paleis Het Loo. In de loop van 17 april werd geheel Apeldoorn bevrijd.
