In de winter van 1944 liep de frontlinie dwars door de Betuwe. Door de Over-Betuwe te laten overstromen, wilden de Duitsers een verdere opmars van de geallieerden voorkomen. De Britse luchtmacht bombardeerde de Liniedijk die het door het wassende water al deels had begeven. Zo liep ook de Neder-Betuwe onder water en mislukte het plan van de bezetters.
Betuwe onder water
Toen de Duitsers op 2 december 1944 de Rijndijk bij Elden opbliezen, liep de Over- Betuwe snel onder water. De geallieerden werden op deze manier gedwongen om een gedeelte van hun stellingen te verlaten en het front in te krimpen. De Liniedijk bij Lienden moest volgens de Duitsers fungeren als inundatiedijk, zodat het water in het frontgebied bij Arnhem niet zou wegstromen. Het plan had echter niet het gewenste resultaat. Door de enorme druk op de dijk waren er op verschillende plaatsen scheuren ontstaan, waardoor vloedwater de Neder-Betuwe instroomde.
Bommen
Op zondagochtend 10 december stegen Typhoons van het 193e Squadron van de Royal Air Force op van vliegveld Deurne-Antwerpen. Onder hun vleugels hingen zogeheten 1000-ponders. De piloten hadden de opdracht meegekregen de al deels bezweken Liniedijk te bombarderen zodat nog meer water de Neder-Betuwe in zou stromen. Effect had het nauwelijks grote delen van de Neder-Betuwe stonden inmiddels al onder water.
Evacuatie
De oorlog in de Betuwe ontaardde in een amfibische nachtmerrie. De stellingen lagen op de laatste stukjes droge grond en soldaten patrouilleerden in canvasbootjes in een koud en drassig landschap. Ondertussen werd de situatie voor de burgerbevolking steeds nijpender huizen liepen onder en het eten werd schaars. Inwoners van Lienden en omstreken en de vele evacués die in het gebied verbleven, moesten het hogerop zoeken of voor de tweede keer in korte tijd elders onderdak en voedsel vinden.
