De geschiedenis van Kasteel Ruurlo is onlosmakelijk verbonden met de adellijke familie Van Heeckeren, die het kasteel en landgoed beheerden van begin 15e eeuw tot 1977. Dankzij de inzet van plaatselijke mecenas Hans Melchers krijgt het indrukwekkende kasteel een nieuw leven als museum.
Geschiedenis
Kasteel Ruurlo heeft een eerbiedwaardige leeftijd. Al in de 14e eeuw duikt de naam op in de archieven, toen het een leen was van graaf Reinoud I van Gelre. In de 15e eeuw kwam het in handen van Jacob van Heeckeren, grondlegger van het adellijke en voorname riddergeslacht Van Heeckeren. Eén van hen, Willem van Heeckeren van Kell (1814-1914), was onder andere directeur van het Kabinet des Konings en minister van Buitenlandse Zaken. Meer dan vijf eeuwen bleef het kasteel in bezit van de familie.
SS-hoofdkwartier
Tijdens WOII confisqueerden de Duitsers het kasteel om hier het hoofdkwartier van de Duitse Generale Staf te vestigen. Na de bevrijding zaten er nog enige maanden Canadese militairen. Het kasteel kwam in 1977 in handen van de gemeente Ruurlo, die er het gemeentehuis in vestigde. Met de fusie van gemeenten in 2005 trok de gemeente weg uit het gebouw. In 2012 werd het kasteel verkocht aan Hans Melchers. Het gebouw krijgt in 2015 een nieuwe bestemming als museum voor schilderijen van Carel Willink, meester van het magisch realisme. De schilderijen zijn voor een gedeelte afkomstig uit de kunstcollectie van de failliete DSB-boedel.
Landgoed
Het huidige kasteel is voor een groot deel nog van 16e- en 17e-eeuwse oorsprong. Rond het kasteel ligt een prachtig landgoed met enkele bijzondere elementen. De Orangerie uit 1879 werd in de oorlog zwaar beschadigd en daarna afgebroken, maar in 2002 weer herbouwd. Het is een populaire trouwlocatie.
Iets verderop in Ruurlo ligt het beroemde Doolhof Ruurlo, door het Guiness Book of Records in 1996 uitgeroepen tot het grootste ter wereld. Het doolhof is aangelegd door freule Sophie van Heeckeren in 1890.
