In de Tweede Wereldoorlog werden zwarte Amerikanen niet ingezet aan het front zoals de blanke Amerikanen maar deden dienst als genisten of chauffeurs. De blanke Amerikanen dachten dat zwarten niet konden vechten.
Beloning
Ofschoon in de Tweede Wereldoorlog 1,2 miljoen Afrikaanse-Amerikanen dienden bij de strijkrachten, ontving niet één zwarte soldaat, matroos, vliegenier of marinier een ‘Medal of Honor’, de hoogste onderscheiding die een Amerikaanse militair kan ontvangen. De meeste zwarte militairen vervulden geen gevechtstaken, maar werkten in de kantines, in de bevoorrading en de transportonderdelen. Maar ook militairen in gevechtseenheden werden ondanks uitvoerig gedocumenteerde daden van moed en opofferingsgezindheid niet beloond.
Leger
Aan deze scheiding tussen blank en zwart kwam pas een einde tijdens de Koreaanse Oorlog in de jaren ’50. Tegenwoordig is het leger voor veel zwarte Amerikanen nog steeds één van de weinige mogelijkheden om hoger op de maatschappelijke ladder te komen. Organisaties van oorlogsveteranen hebben zich decennia lang ingezet om de vergeten soldaten te eren. Pas in de 21e eeuw is er een kentering tot stand gekomen in het denken over de rol van zwarte soldaten in de Tweede Wereldoorlog.
